Μη φυτρώνεις εκεί όπου δεν σε σπέρνουνε. (Του Λαού) .

Τι δε σε νοιάζει μη ρωτάς ποτέ κακό δεν έχεις . (Του Λαού).

Στου κρεμασμένου το σπίτι δε μιλάνε για σχοινί . (Του Λαού) .

Όποιος μπλέκεται με τα πίτουρα τον  τρώνε οι κότες . (Του Λαού) .

Ποιοι έχουν την τάση να φιλοσοφούν , κατά τον Πλάτωνα δείτε προς το τέλος της σελίδας .

Ενάρετη ζωή φύση και αρμονία , δείτε προς το τέλος της σελίδας .

Πώς μπορεί ο άνθρωπος να επιτύχει την εσωτερική ηρεμία.

Γιατί όλα τα παράπονα για την αδικία του κόσμου είναι αδικαιολόγητα ;

*Του κόσμου άλλα είναι στην εξουσία μας και άλλα δεν είναι στην εξουσία μας. Της εξουσίας μας είναι η γνώμη μας, η διάθεσή μας, η επιθυμία μας ν’ απολαύσουμε, η προσπάθεια ν’ αποφύγουμε, με μια λέξη όσα είναι δική μας ενέργεια· δεν είναι της εξουσίας μας το σώμα, η περιουσία, οι δόξες, τα αξιώματα και με μια λέξη όσα δεν είναι δικής μας ενέργειας.

Εκείνα που εξουσιάζουμε είναι από τη φύση τους ελεύθερα, ανεξάρτητα, ανεμπόδιστα· εκείνα που δεν εξουσιάζουμε, αδύνατα, υπόδουλα, εξαρτώνται από αλλού, μας είναι ξένα. Να θυμάσαι λοιπόν ότι αν εκείνα που είναι από τη φύση τους δουλικά, τα νομίζεις ελεύθερα και τα ξένα τα νομίζεις δικά σου, θα απαντήσεις εμπόδια, θα λυπηθείς, θα ταραχθείς, θα παραπονεθείς εναντίον θεών και ανθρώπων· αν όμως μόνο το δικό σου θεωρήσεις ότι σου ανήκει και το ξένο, όπως και είναι, το θεωρήσεις ξένο, κανείς δε θα σου επιβληθεί ποτέ, κανείς δε θα σου γίνει εμπόδιο, δεν θα έχεις παράπονο με κανένα, δε θα κατηγορήσεις κανένα, δεν θα κάνεις τίποτα χωρίς να το θέλεις, κανείς δε θα σε βλάψει, εχθρό δε θα έχεις ούτε θα πάθεις ποτέ καμιά βλάβη.

Δεν ταράζουν τους ανθρώπους τα πράγματα, αλλά οι γνώμες που σχηματίζουν για τα πράγματα· π.χ. ο θάνατος δεν είναι κάτι φοβερό· αν ήταν, θα φαινόταν και στο Σωκράτη φοβερό· αλλ’ η ιδέα του θανάτου, επειδή είναι φοβερή, αυτή μας τρομάζει. Όταν λοιπόν συναντάμε εμπόδια ή μας πιάνει ταραχή ή λύπη, ποτέ να μην αποδίδουμε την αιτία σε άλλους παρά μόνο στον εαυτό μας, δηλαδή στις γνώμες μας. Ο απαίδευτος άλλους κατηγορεί για τα δικά του ατυχήματα· εκείνος που άρχισε να εκπαιδεύεται, τον εαυτό του· και ο πεπαιδευμένος ούτε τον εαυτό του*. (Επίκτητος, Εγχειρίδιο 1, 1-3 και 5) .

Υ.Γ.: *Ο στοργικός άνθρωπος ζει μέσα σε στοργικό κόσμο. Ο εχθρικός άνθρωπος ζει μέσα σε εχθρικό κόσμο: ο καθένας που συναντάτε είναι η δική σας αντανάκλαση* . (Κεν-Κέϊς, ο μικρότερος) .

Υ.Γ.2: *Εάν κανένας δεν σας αγαπάει, να είστε σίγουρος ότι φταίτε εσείς ο ίδιος* . (Ντ. Ντόντρίντζ) .

Υ.Γ.3: *Ν' αγαπάς την ευθύνη. Να λες: "Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη Γη. Αν δε σωθεί, εγώ θα φταίω!* . (Ν. Καζαντζάκης) .

Υ.Γ.4: *Όσες πλευρές της ανθρώπινης ζωής κι αν αναλύσουμε, πάντα στη βάση τους θα συναντήσουμε την παρουσία ή την απουσία της ηθικής δύναμης, που λέγεται θέληση* . (Μ. Ζολί) .

Υ.Γ.5: *Ο κόσμος είναι τόσο ωραίος, όσο ωραίος είναι αυτός που τον βλέπει* . (Δ. Τσινικόπουλος) .

Υ.Γ.6: Εκείνο που οι άνθρωποι ονομάζουν μοίρα στην ουσία είναι ένα σύνολο ανοησιών που έκαναν* . (Α. Σοπενάουερ) .

Υ.Γ.7: Όλοι μας είμαστε αυτοδημιούργητοι, αλλά μόνο οι επιτυχημένοι το παραδέχονται . (Αγνώστου) .

Υ.Γ.8: Ό,τι παθαίνει το κορμί το φταίει το κεφάλι . (Του Λαού) .

Υ.Γ.9: Εάν δεν καταφέρεις να πιάσεις ψάρι, μην καταριέσαι τη θάλασσα . (Του Λαού) .

Υ.Γ.10: *Τη μοίρα μας την προσδιορίζουν και την διαμορφώνουν τα πιστεύω μας* . (Ε. Ρόζος) .

Υ.Γ.11: *Μερικοί ενώ οι ίδιοι ήσαν υπαίτιοι για τα δεινά που τους βρήκαν , ασυλλόγιστα έριξαν την κατηγορία στους Θεούς. (Αίσωπος από Μ. Ασία)

*Από τους θεούς κανένας δεν φιλοσοφεί , μήτε έχει τον πόθο να γίνει σοφός , γιατί είναι . Μήτε κανείς άλλος , αν είναι σοφός , δεν φιλοσοφεί . Μήτε πάλι οι ανόητοι φιλοσοφούν , μήτε θέλουν να γίνουν σοφοί· γιατί αυτό δα είναι η αμάθεια , μη όντας μήτε όμορφος και καλός μήτε φρόνιμος , να νομίζεις , πως σου είναι αυτό αρκετό . Δεν ποθεί λοιπόν εκείνος που δεν πιστεύει , πως του λείπει τίποτε , αυτό που δεν θα πίστευε , πως του λείπει .Ποιοι λοιπόν , είπα εγώ , Διοτίμα είναι αυτοί που φιλοσοφούν , αφού δεν είναι μήτε σοφοί μήτε οι ανόητοι ; Φανερό δα είπε είναι τούτο και σε ένα παιδί , πως κείνοι που βρίσκονται ανάμεσα σε αυτούς τους δύο....* . (Πλάτωνος Συμπόσιο 204a-b2) .

Ενάρετη ζωή , φύση και αρμονία .

*Το να ζει κανείς ενάρετα σημαίνει να ακολουθεί την πορεία της φύσης , (...) γιατί η ατομική μας ύπαρξη είναι τμήμα ολόκληρου του σύμπαντος . Για αυτό μπορεί να ορισθεί ως σκοπός της ζωής του ανθρώπου το να ζει σύμφωνα με τη φύση ή με άλλα λόγια σύμφωνα με τη δική του ανθρώπινη φύση καθώς επίσης το να ζει σε συμφωνία με τη βαθύτερη φύση του σύμπαντος , το να ζει μια τέτοια ζωή ώστε να μην κάνει οτιδήποτε που απαγορεύεται από τον κοινό νόμο δηλαδή τον Ορθό Λόγο , ο οποίος διαπερνά όλα τα όντα (...)

Και είναι αυτό το οποίο συνθέτει την αρετή του ευτυχισμένου ανθρώπου και κάνει τη ζωή του να κυλάει όμορφα , το να ενεργεί κατά τρόπο που συμβάλει στην εναρμόνιση του πνεύματος του με τη βούληση Εκείνου που κυβερνά το σύμπαν . (...) Και αρετή είναι η αρμονική προδιάθεση την οποία μπορεί κανείς να επιλέξει να ακολουθήσει , επειδή έχει αξία από μόνη της , όχι επειδή ελπίζει σε κάτι ή επειδή φοβάται ή επειδή έχει κάποιο άλλο εξωτερικό κίνητρο .

Επιπλέον η ευτυχία βρίσκεται στην αρετή , γιατί η αρετή είναι η νοητική κατάσταση η οποία τείνει να κάνει τη ζωή αρμονική . Όταν ένα λογικό όν είναι διεστραμμένο , αυτό οφείλεται στο ότι το παραπλανούν εξωτερικές επιδιώξεις (φιλοδοξίες , πάθη) ή ενίοτε στο ότι το επηρεάζουν οι συναναστροφές του .

Γιατί η φύση κατ΄ αρχή  δεν είναι ποτέ διεστραμμένη* . (Διογένης Λαέρτιος , Βίοι Φιλοσόφων VII 87 - 89) .

[ αρχική ] [ εξάντας] [ πυξίδα ] [ επικοινωνία ]